ارزهای دیجیتال، رمز ارزها، ارز رمزنگاری شده یا کریپتوکارنسی ها نام هایی از ارزهای محبوب دیجیتالی هستند که در طی چند سال اخیر، توانسته اند به جایگاه محبوبی دست یافته و رشد زیادی را تجربه کنند. به طوری که افراد زیادی را به سمت خود جذب نموده اند و تنها دلیلی که برخی از افراد هنوز در این بازار بازار حضور ندارند، عدم شناخت کافی از اهمیت و ارزشمندی ارز دیجیتال در آینده است و در واقع باید گفت که در آینده ای نه چندان دور، هر فردی به دارایی دیجیتال نیاز خواهد داشت. زیرا بازار پولی آینده منوط به ارزهای دیجیتال و مبادله با آن خواهد بود.
ارزهای دیجیتال با شعار آزادی مالی برای همه مردم در سراسر دنیا بدون نیاز به نهاد مرکزی بر روی کار آمده و در تمامی کشورهای مختلف، مورد استقبال قرار گرفته اند و هر یک از آنها نیز در حوزه ارزهای دیجیتال، رویه و رویکردهایی را اتخاذ نموده اند. در ادامه به موضوع بررسی جایگاه ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف، خواهیم پرداخت.
جایگاه ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف چگونه است؟
بسیاری از کشورها در ابتدای معرفی و حضور ارزهای دیجیتال، واکنشی چون مقاومت و کنترل را نشان دادند. زیرا بر این باور بودند که ارزهای دیجیتال غیر مجاز و غیرقانونی شمرده می شوند و از سویی دیگر، برخی از کشورها نیز با وضع قوانینی صحیح، استفاده از ارزهای دیجیتال را مجاز اعلام کردند و به دنبال آن، شاهد رشد و پیشرفت بی نظیر آن بودند که همین امر نیز زمینه ای را برای ورود و بهره مندی سایرین از این حوزه، فراهم نمود. با توجه به این موضوع، جایگاه ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف متفاوت است که در ادامه، به معرفی برخی از کشورهای پیشگام در استفاده از ارزهای دیجیتال خواهیم پرداخت.
ایالات متحده:
بیت کوین به عنوان اولین و ارزشمند ترین ارز دیجیتال می باشد که در ایالات متحده، کاملا قانونی است. سابقه پذیرش بیت کوین در ایالات متحده، به سال ۲۰۱۳، باز می گردد و به عنوان یک ارز مجازی غیرمتمرکز پذیرفته شده است. این پذیرش بدان معنا بود که می توان از آن، برای انجام معاملات مختلف استفاده کرد. بیت کوین در آمریکا در سپتامبر ۲۰۱۵ توسط کمیسیون معاملات آتی کالا یا CFTC به عنوان یک کالا طبقه بندی شد. در آمریکا بیت کوین یک دارایی مشمول مالیات در نظر گرفته می شود و بسیاری از مارکت ها نیز آن را به عنوان پول قابل پرداخت، می پذیرند.
چین:
کشور چین به عنوان دومین اقتصاد جهانی، شناخته می شود که در ادامه پذیرش رمز ارزها و جایگاه ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف، از پیشگامان استفاده از ارزهای دیجیتال محسوب می شود. چین با پذیرش ارزهای دیجیتال به عنوان یک فناوری و تعیین قوانین لازم در این زمینه، به جلوگیری از فساد و غیرقابل کنترل شدن ارزهای دیجیتال پرداخته و اقداماتی جدی را در این زمینه به کار گرفته است.
رمزارز ملی چین با نام «رن مین بی» معرفی شده است و انتظار می رود که از این ارز، به عنوان یوان دیجیتال در چهار شهر و در محل بازی های المپیک زمستانی ۲۰۲۲ استفاده شود و چنانچه چین بتواند ارز دیجیتال ملی خود را به صورتی موفقیت آمیز و کامل اجرا نماید، به عنوان یکی از اولین و بزرگترین کشورها به سوی یک جامعه بدون پول نقد، پیش خواهد رفت.
ژاپن:
ژاپن یکی از سریع ترین بازارهای فناوری در جهان است و به منزله قطب تجارت و مبادله ارز رمزنگاری شده در آسیا شناخته می شود. بنابراین هیچ جای تعجبی ندارد که استفاده از ارزهای دیجیتال را خیلی زود قانونی اعلام کرد و بدین ترتیب، جایگاه ارزهای دیجیتال در این کشور به رسمیت شناخته شد.
چارچوب قانونی دولت ژاپن برای استفاده از ارزهای دیجیتال PSA (قانون خدمات پرداخت) نام دارد و به برخی از ارزهای رمزپایه امکان می دهد تا در این چارچوب برای اهداف پرداخت و تجارت استفاده شوند. کشور ژاپن همچنین به دنبال راه اندازی ارز دیجیتال ملی و بومی خود است و در نظر دارد که آن را تا سال 2023 عرضه نماید.
آلمان:
کشور آلمان یکی از کشورهای برتر اقتصادی در اروپا و جهان است که مشارکت بی نظیری را در راه حل های بلاک چین رمز ارزها داشته و آن را مجاز شناخته است. این کشور به عنوان یکی از کشورهای پیشرو در توسعه فناوری بلاک چین به شمار می رود که استفاده از ارزهای دیجیتال، در آن پذیرفته شده است.
دولت آلمان با قانونی اعلام کردن بیت کوین به آلمانی ها اجازه معامله با آن را داده است و این موضوع، یعنی رسمی شدن استفاده از بیت کوین در آلمان، تاثیر قابل ملاحظه ای را در پذیرش ارزهای دیجیتال در دنیا داشت.
فرانسه:
از سال 2014 جایگاه ارزهای دیجیتال در کشور فرانسه، مجاز و قانونی اعلام شد و به افراد اختیاراتی برای معامله و تجارت با استفاده از ارزهای دیجیتال داده شد. بنابراین فرانسه نیز یکی از کشورهای اروپایی و پیشگام در قانونی اعلام کردن ارزهای دیجیتال به شمار می رود.
بلاروس:
بلاروس کشوری کوچک اما پیشرو در استفاده از فناوری های ارزهای دیجیتال شناخته می شود که از سال 2019 استفاده از رمز ارزها را قانونی اعلام کرد و بسیاری از مبادلات و قراردادهای هوشمند به منظور تقویت توسعه اقتصاد دیجیتال، قانونی اعلام شدند. نکته مهم و قابل ذکر این است که در بلاروس، فعالیت های رمز ارز کاملا بدون مالیات هستند.
کشورهایی همچون هند، ترکیه، روسیه، آفریقای جنوبی، استرالیا، شیلی، مالزی و سنگاپور، برزیل، کلمبیا، آرژانتین، مکزیک، چین، اندونزی، اسپانیا، روسیه، دانمارک، استرالیا، انگلستان از دیگر کشورهایی هستند که بیشترین آمار استقبال از ارزهای دیجیتال را داشته اند.
ایران:
ایران در ابتدای تابستان سال 1398 اعلام کرد دولت ارزهای دیجیتال را به رسمیت می شناسد و در ۱۳ مردادماه ۱۳۹۸، آیین نامه اجرایی استخراج ارزهای دیجیتال در کشور را ابلاغ کرد. بدین ترتیب، صنعت استخراج و ماینینگ در کشور قانونی اعلام شد، اما برای استخراج، نیاز به دریافت مجوز از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت می باشد.
در کشور ایران، به سبب پایین بودن هزینه انرژی نسبت به سایر کشورها، پتانسیل خوبی برای استخراج ارز بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال وجود دارد و همچنین با توجه به ارزش دلار در کشور ما، ارزهای دیجیتال سودآوری خوبی، خواهند داشت. از سوی دیگر ماهیت غیرمتمرکز بودن ارزهای دیجیتال برای کشور ما که با انواع و اقسام تحریم های اقتصادی مواجه است، می تواند قابل توجه و موثر باشد و راه را برای تجارت بین المللی، هموارتر سازد.
کشور ایران نیز در حال بررسی ساخت ارز دیجیتال بومی است تا از این بازار مهم و پر مخاطب، عقب نماند ولی تنها مسئله مهم آن، پذیرش این ارز دیجیتال در بازارهای جهانی است.