تکامل فناوری بلاکچین

در مورد روند تکامل بلاک چین چه می دانید؟

فناوری بلاک چین یک زنجیره رمزنگاری از تراکنش های همتا به همتا است و نوآوری ها منجر به ایجاد برنامه های غیرمتمرکز (DApps) در بلاک چین شده و راه حلی مناسب در جهت سرعت بخشی و افزایش امنیت به شمار می رود که باید گفت این نوآوری ها به دلیل وجود قراردادهای هوشمند است.

از زمان معرفی بلاک چین نسل اول بیت کوین یا بلاک چین 1.0، اکوسیستم بلاک چین وارد عمل شده است. به عنوان مثال، بسیاری از علاقه مندان بازار ارز دیجیتال، اتریوم (ETH) را آینده بلاک چین می دانند. این موضوع از آنجایی ناشی می شود که اتریوم بیشتر بر روی برنامه‌ های بلاک چین و استفاده از قراردادهای هوشمند بلاک چین تمرکز نموده است.

بنیانگذار اتریوم، ویتالیک بوترین، پلتفرم خود را به عنوان جایگزینی برای تجربه آنلاین در نظر گرفت که تمام فرآیندهای دیجیتال را غیرمتمرکز خواهد کرد و از قراردادهای هوشمند برای تحقق چشم انداز خود استفاده کرد.

قراردادهای هوشمند، برخلاف قراردادهای واقعی که نیاز به یک نماینده یا واسطه دارد و این روند را پیچیده می کند. به راحتی و بدون نیاز به واسطه، بین دو یا چند طرف منعقد می شوند و توسط مجموعه ای تغییرناپذیر از قوانین که پیش از شروع آن توافق شده است، اجرا می شود. این قوانین به صورت پیچیده در بلاک چین اتریوم، کدگذاری شده ‌اند و تضمین می ‌کنند که با شروع قرارداد، هیچ‌ فردی نمی‌ تواند آن را تغییر دهد و در واقع مزیت خوبی که دارد این است که نیاز به واسطه را از بین می ‌برد و قرارداد مورد نظر، زمانی اجرا می شود که هر دو طرف به توافق خود عمل کنند.

برنامه های کاربردی در تکامل بلاک چین

در روند تکامل بلاک چین، برنامه های کاربردی غیرمتمرکز هستند و به کاربران اطمینان می‌ دهند که می ‌توانند از توانایی ‌های خود بدون دخالت واسطه استفاده کنند. در حالی که نسخه ‌ای از فناوری قراردادهای هوشمند در بیت ‌کوین وجود دارد، اتریوم با ارائه پلتفرمی به توسعه ‌دهندگان برای ایجاد DApp و در عین حال استفاده از قدرت قراردادهای هوشمند، آن را به سطح بعدی ارتقا داد. اکنون می توان اتریوم را یک بلاک چین نسل دوم یا بلاک چین 2.0 در نظر گرفت. علاوه بر این، اتریوم به کاربران این امکان را می دهد که ارزهای دیجیتال خود را در بالای پلتفرم خود ایجاد کنند و از بلاک چین اتریوم برای اهداف امنیتی و سرعت بیشتر بهره برند. با این حال، علیرغم نوآوری ‌های ارائه شده توسط قراردادهای هوشمند و برنامه‌ های غیرمتمرکز، اتریوم دارای مشکلات مقیاس ‌پذیری است، به این معنی که وقتی شبکه‌ اش بیش از حد شلوغ می ‌شود، برای اعتبارسنجی تراکنش ‌ها تلاش می‌ کند. در واقع اگر افراد زیادی سعی در انجام معاملات داشته باشند، ماینرها درگیر شده و فرآیند اعتبارسنجی بسیار طولانی تر خواهد بود. برای حل چنین مسائلی، اتریوم در ارتقای شبکه خود به نام اتریوم 2.0 به سراغ روش اجماع اثبات سهام (PoS) می ‌رود.

تکنولوژی های بلاک چین

یکی از مواردی که می توان در تکامل بلاک چین در نظر گرفت، بررسی سه نوع بلاک چین است. بلاک چین 3.0 مفاهیم معرفی شده توسط بلاک چین 1.0 و بلاک چین 2.0 را بیش از پیش، تکامل می دهد و راه حل های قابلیت همکاری و روش های اجماع جدید را معرفی می کند. یک اکوسیستم بلاک چین نسل سوم بسیاری از مسائلی را که درگیر شبکه های بلاک چین 1.0 و بلاک چین 2.0 شده است، مانند مقیاس پذیری و قابلیت همکاری، رفع می کند. شبکه های بلاک چین 3.0 معمولاً مشکل مقیاس پذیری را با یک الگوریتم اجماع جدید حل می کنند.

به جای استخراج، الگوریتم اثبات سهام از کاربران می ‌خواهد که توکن ‌های خود را به اشتراک بگذارند یا قفل کنند تا اعتباربخش شوند. در واقع اعتبارسنجی ‌ها تا پیش از اینکه تراکنش ‌های دریافتی را به شبکه بلاک چین ببندند، معتبر هستند و برای عملکردهای انجام شده، هزینه‌  تراکنش دریافت می ‌کنند. همچنین، اعتبارسنجی تراکنش سریع ‌تر از استخراج است و تضمین می ‌کند که شبکه می ‌تواند با پیوستن اعتباردهنده ‌های بیشتری مقیاس‌ پذیر شود.

راه حل هایی برای قابلیت همکاری بلاک چین 3.0 وجود دارد و یکی از راه حل های متداول بلاک چین 3.0 راه حل پل ها است. پل ها دو یا چند شبکه بلاک چین را به هم متصل می کنند و به کاربران امکان می دهند تا دارایی ها را از یک شبکه به شبکه دیگر تبدیل کنند. با انجام این کار، پل‌ ها همه انواع اکوسیستم ‌های بلاک چین را متحد می‌ کنند و بر روی ارائه آزادی مالی سرمایه‌ گذاری می ‌کنند.

انواع مختلف مجوزهای بلاک چین

شبکه ‌های بلاک چین بر اساس روش‌ های اجماع مبتنی بر مجوز، اجرا می ‌شوند و سطوح مختلف استفاده را بسته به نیاز و سطح مجوز کاربر امکان ‌پذیر می ‌سازند. جدا از نسل های بلاک چین، انواع مختلفی از بلاک چین نیز وجود دارد که از زاویه مبتنی بر مجوز مشاهده شود. برخی از این انواع مجوزها، بلاک چین های عمومی، مجاز یا خصوصی هستند که هر یک از آنها، موارد استفاده متفاوتی را برای نیازهای یک کاربر ارائه می دهند و در ادامه به معرفی بیشتر آنها خواهیم پرداخت.

بلاک چین عمومی: اساسی ترین شکل اکوسیستم بلاک چین است. یک بلاک چین عمومی برای هر کسی که بخواهد از پایگاه داده استفاده کند، در دسترس است. به عنوان مثال، بیت کوین و اتریوم به عنوان بلاک چین های عمومی در نظر گرفته می شوند. این شبکه ها برای همه در دسترس هستند و در عین حال، ارتقاء و تغییرات دیگر توسط توسعه دهندگان از سراسر جهان اجرا می شود و هر کسی می تواند از زیرساخت یک بلاک چین عمومی برای ساخت DApps استفاده کند.

بلاک چین مجاز: یک بلاک چین مجاز، به عنوان بلاک چین کنسرسیوم شناخته می شود، برخی یا تمام بخش های پایگاه داده را به گره هایی با مجوز ویژه محدود می کند. برای مثال، فرض کنید یک تیم متمرکز در حال کار برای توسعه یک شبکه بلاک چین عمومی جهانی است. در این صورت، آن تیم ممکن است مجوزهای انحصاری برای مشاهده اطلاعات شبکه محور داشته باشد.

بلاک چین خصوصی: به طور کلی، تکامل بلاک چین از یک دفتر کل توزیع شده غیرمتمرکز نشات گرفته است و گاهی اوقات لازم نیست که این دفتر عمومی باشد. به عنوان مثال، پایگاه داده کارکنان یک شرکت نیازی به اشتراک گذاری نداشته ولی می تواند از کارایی های ارائه شده توسط فناوری بلاک چین بهره مند شود. در این مورد، یک شرکت از یک بلاک چین خصوصی استفاده می کند. سپس این سازمان می تواند از بلاک چین خصوصی خود مانند یک پایگاه داده سنتی استفاده کند.

بلاک چین هیبریدی: بلاک چین های ترکیبی را می توان آینده ای برای توسعه بلاک چین در نظر گرفت، زیرا از ویژگی هایی از شبکه های عمومی و خصوصی استفاده می کند. شرکت ها ممکن است از بلاک چین های ترکیبی با خدمات عمومی استفاده کنند. برای مثال یک بازی ویدیویی مبتنی بر بلاک چین را در نظر بگیرید که تیمی در حال کار برای توسعه یک بازی ویدئویی آنلاین چند نفره است، اما نمی ‌خواهد توسعه آن را عمومی کند، در این شرایط می تواند از یک بلاک چین ترکیبی استفاده کند.

به این ترتیب، بازیکنان همچنان می ‌توانند با ثبت ‌نام، بازی و حتی اعمال حاکمیت هنگام پیشنهاد و رای دادن در مورد آن، با جنبه عمومی امور تعامل داشته باشند. بخش خصوصی بلاک چین ترکیبی به توسعه دهندگان بازی این امکان را می دهد که کد و عملکرد درونی آن را از سایرین دور نگه دارند. شایان ذکر است که در هنگام انتخاب بین بلاک چین عمومی یا خصوصی، شرکت ها می توانند بلاک چین های ترکیبی را به دلیل ماهیت چند وجهی آن در نظر بگیرند.